Een van de gebedsgroepsleiders op onze faculteit, Adriaan, laat hieronder zijn gedachten gaan over gebed, Hemelvaart en Pinksteren. Excuses dat uw blogredacteur het pas op Derde Pinksterdag publiceert...Op de zondag na Hemelvaart hoorde ik een preek waaruit bleek dat zelfs de Kerk is gestart als gebedsgroep... Als Jezus naar de hemel is gegaan gaan Zijn volgelingen niet meteen overal het Goede Nieuws verkondigen. Nee, er staat "Ze waren allen eensgezind volhardend in het bidden en smeken" (Handelingen 1:14). Waarom?
Sowieso waren de leerlingen maar een klein groepje mensen, in een vijandige stad, in een gróót Romeins Rijk. Maar Jezus had ze iets beloofd: Hij zou met ze zijn en Zijn Geest sturen. Nu baden ze om de vervulling daarvan. Want pas dàn konden ze werkelijk succesvolle getuigen zijn van hun Heer. Als ze op eigen kracht bezig waren gegaan
hadden ze misschien wel enig succes gehad. Maar wat er in werkelijkheid gebeurde na Pinksteren, is veel groter en dynamischer!
Een les voor ons denk ik: niet meteen aan de slag, maar eerst bidden en dan Gods leiding volgen. Daarbij is het "eensgezind" belangrijk: samen bidden is echt beter dan allemaal in je eentje! De Kerk is geen club waar je lid van bent, maar een gemeenschap waar de leden allemaal dezelfde focus hebben (als het goed is).
En het "volhardend bidden en smeken": blijkbaar was het nodig dat ze een tijdje baden... Misschien om zo klaargemaakt te worden voor hun taak. Smeken wijst erop dat ze beseften dat ze het van genade moesten hebben. Maar Jezus had iets beloofd, dus dan kun je ook volhouden in het gebed!
No comments:
Post a Comment